Respect

Afgemat ben ik. Geen woord kwam de laatste maanden zoveel voorbij als 'Respect'. Respect voor het voetbal. Respect voor de grensrechter. Respect voor je tegenstander. Respect. Respect. Als ik maar vaak genoeg hardop zeg, klinkt het bijna als een insect. Bij het lezen van deze eerste paar regels dringt het beeld van een vliegende, stekende libelle-achtige zich constant aan mij op. Een aanhoudende zoemende toon, net achter mijn trommelvlies… Rrrrrrrrrrespect. Het moment waarop ik deze column schrijf, is ruim een jaar na het trieste voorval in Almere. Een moment dat iedereen, voetballer, bestuurder, scheidsrechter en voetbalvader, wakker deed schrikken. Zou het  de ommekeer zijn?

Stille tocht

Het nadeel van een clubblad als dit is de tijd die onvermijdelijk verstrijkt tussen het moment waarop ik - gebogen over mijn toetsenbord - deze tekst produceer, en het moment waarop u als aandachtig lezer deze inhoudt tot u neemt. Omdat bewezen is dat lezers het prettig vinden om te lezen in de tegenwoordige tijd, schets ik hierbij de gebeurtenissen die zich (voor u) een jaar geleden hebben voorgedaan. Het begon met het indrukwekkende afscheid van grensrechter Richard Nieuwenhuizen. Een enorme stille tocht door Almere, duizenden voetballiefhebbers trotseerden kou, natte sneeuw en wind om uiting te geven aan hun verdriet, en om een laatste eer te bewijzen aan het slachtoffer van deze laffe daad. Iedereen sprak de hoop uit dat het nieuw hervonden respect Nederland zou doen veranderen.

Surrogaat wetenschappers

Als een gelovig knaapje van 5 knikte ik braaf mee met alle suggesties en ideeën die door KNVB, clubbesturen, surrogaat-wetenschappers en cultureel antropologen op ons werden afgevuurd. Voor het eerst waren alle stadions een minuut compleet stil, en zelfs Theo Janssen slaagde er in om een opkomende boer in te houden. Ik zag het miljoenenpubliek van The Voice of Holland een staande ovatie geven, als een teken van Respect. Martijn Krabbé moedigde mij als kijker ook aan om thuis in de woonkamer mee te doen. Daar stond ik dan, thuis in m'n eentje minutenlang te applaudisseren. Kippenvel op mijn armen en opkomende tranen brandden achter mijn ogen. Spijtig dat Wendy van Dijk er in slaagde om mij dit gevoel met slechts enkele opmerkingen helemaal af te pakken. Wendy van Dijk die uitleg geeft over voetbal en respect. Dat komt op mij over als Hans Teeuwen die op plechtige wijze de rol van voice over vervult bij het BNN programma 'Je zal het maar hebben', dat aandacht besteedt aan kinderen met een ongeneeslijke ziekte'. Goed bedoeld, dat ongetwijfeld. Maar helaas niet serieus te nemen.

Kerststal

Tijdens de Kerstdagen las ik in de krant het bericht dat alle levende kerststallen uit de Nederlandse steden worden geëvacueerd. in heel Nederland, uit respect voor de bewoners van de kerststal,  zijn geëvacueerd naar in verwarmde bungalows van Centerparcs Almelo. Verguld legt de manager van het vakantiepark in de krant uit dat Jezus, Maria en  de Drie Koningen nu niet langer respectloos buiten in de kou hoeven door te brengen. 'Zelfs de os en ezel staan droog en warm op stal in de bijkeuken'.

Ook  oudejaarsavond verliep dit jaar anders dan andere jaren. Geen Youp, Guido of Freek. Geen gescheld en getier op politici, Grieken en ambtenaren. Geen slechte grappen over schoonmoeders, Belgen of Marokkanen. Enkel een avondvullende uitzending van Ja Zuster Nee Zuster. Een omroepbobo legde op 30 december, aan tafel bij DWDD, al uit dat hiervoor is gekozen om niemand tijdens tegen het hoofd te stoten. Respect voor de medemens was een groot goed. Zelf heb ik uit pure armoede de hele oudejaarsavond op mijn toilet doorgebracht, met mijn pocket uitgave van 'De 100 Beste Belgen Moppen' op schoot.

Nieuwjaarsduik

Ik vond het ook jammer dat de Unox Nieuwjaarsduik  niet doorging. Hollende vrouwen, gefotografeerd als ze net de zee weer uit banjeren, met een Unox-deken om de schouders en een tamp Unox-worst tegen de wang. Ik moet zeggen, dat had slechter uit kunnen pakken. Hoofdsponsor Unilever besloot bij monde van haar marketing manager Lieke Knaks dat men uit respect voor de lokale duinwormen en zeebrasems had besloten om het evenement te verplaatsen naar een indoor locatie. 'Puur voor de natuur', wellicht volgend jaar ook de nieuwe slogan van de nieuwe lijn Unox soepen. Een dag later las ik dat Centerparcs Almelo haar golfslagbad beschikbaar heeft gesteld voor de Nieuwjaarsduik.

Het doet me deugd dat Nederland echt is veranderd. Nu hopen dat deze trend zich ook voortzet op onze voetbalvelden. De winterstop nadert zijn einde en over enkele weken stromen de velden weer vol met honderdduizenden (over) enthousiaste voetballers, leiders en voetbalvaders. Ik heb hoop, ik houd hoop. Rrrrrrrrespect. Het zoemt nog steeds in m'n hoofd.

Ralf & Ralf